Kierunki rozwoju farmakologii w chorobie otyłościowej – przyszłość farmakoterapii - prof. dr hab. n. med. Paweł Bogdański, Katedra i Zakład Leczenia Otyłości, Zaburzeń Metabolicznych oraz Dietetyki Klinicznej, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Prezes Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości:

Następstwem otyłości może być ponad 200 różnych powikłań. Wkrótce chorzy na nie mogą zablokować system ochrony zdrowia, bo liczba osób z nadwagą i otyłością rośnie. Przyczyniła się do tego m.in. pandemia. Szacuje się, że z powodu otyłości życie przeciętnego Polaka w r. 2050 będzie o prawie cztery lata krótsze niż obecnie.

W Europie zarejestrowane są obecnie trzy leki do terapii otyłości. Spośród nich orlistat i liraglutyd nie tylko zmniejszają masę ciała, ale też chronią przed rozwojem cukrzycy, a liraglutyd działa kardioprotekcyjnie. Chroni też przed innymi powikłaniami otyłości, jak np. bezdech senny.

Otyłość w praktyce lekarza rodzinnego - dr hab. n med. Karolina Kłoda, Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie:

To lekarz rodzinny ma możliwość obserwowania zmian masy ciała u pacjenta oraz – w przypadku otyłości - ustalenia jej uwarunkowań środowiskowych. Jego zadaniem jest m.in. wykonywanie pomiarów antropometrycznych, udzielanie porad co do zmiany stylu życia, ewentualnie zaproponowanie farmakoterapii czy skierowanie pacjenta do bariatry.

Leczenie otyłości powinno być prowadzone przez zespół wielodyscyplinarny, w skład którego, oprócz lekarzy, wchodziłby dietetyk i psycholog. Jednak w Polsce takie systemowe leczenie nie jest refundowane. Bezpłatne są natomiast porady online, prowadzone przez Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej.

Jak chirurgia i farmakoterapia mogą pomóc choremu na otyłość olbrzymią? - dr hab. n. med. Mariusz Wyleżoł, II Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Onkologicznej, Wydział Medyczny Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawskie Centrum Kompleksowego Leczenia Otyłości i Chirurgii Bariatrycznej, Szpital Czerniakowski w Warszawie, Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości:

Dziesięcioletnia obserwacja pokazuje, że zaniechanie chirurgicznego leczenia otyłości powoduje wzrost ryzyka zgonu pacjenta o 73 proc. Tymczasem w Polsce, mimo rozpowszechnienia tej choroby, bardzo niewiele osób w stosunku do potrzeb, jest leczonych czy to farmakologicznie, czy też chirurgicznie.

Obie te metody doskonale się zresztą uzupełniają. Stosowanie farmakoterapii jako leczenia adjuwantowego wspiera skuteczność chirurgii, zapobiega nawrotom problemu, pomaga przygotować pacjenta do zabiegu tak, by zmniejszyć ryzyko powikłań, związanych z operacją bariatryczną. Niestety, mimo łatwości postawienia diagnozy otyłości, ciągle niewielu chorych otrzymuje takie rozpoznanie.

Otyłość – objaw i choroba - prof. dr hab. n. med. Lucyna Ostrowska, Zakład Dietetyki i Żywienia Klinicznego Wydział Nauk o Zdrowiu, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Prezes Elekt Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości:

Otyłość to choroba niezwykle złożona, o wieloczynnikowej etiologii. Odgrywają tu rolę uwarunkowania genetyczne, kulturowe, psychiczne, środowiskowe. Kluczowa jest kwestia wydzielania przez jelita i tkankę tłuszczową hormonów, regulujących odczuwanie głodu i sytości.

Otyłość została uznana za chorobę, ponieważ upośledza prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Jej istotę stanowi stan zapalny tkanki tłuszczowej, pociągający za sobą wiele zaburzeń i powikłań. M.in. dlatego otyłość stanowi poważny czynnik ryzyka ciężkiego przebiegu i zgonu w przypadku infekcji COVID-19.

Przesądy, nawyki i błędy w wychowaniu prowadzące do otyłości - dr hab. n. med. Paweł Matusik, Oddział Kliniczny Pediatrii, Otyłości Dziecięcej i Chorób Metabolicznych Kości, Katedry Pediatrii i Endokrynologii Dziecięcej, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Prezes Polskiego Towarzystwa Otyłości Dziecięcej:

25 proc. otyłych dzieci zmaga się z otyłością olbrzymią. Niestety, nie przejdzie to z wiekiem, jak się przyjęło uważać. Zostaną one dorosłymi z tym samym groźnym problemem. Tymczasem dla masy ciała dziecka kluczowy jest już okres prenatalny i wczesnego dzieciństwa. Wtedy bowiem odbywa się u niego programowanie żywieniowe.

Przede wszystkim trzeba pamiętać, że sztuczne karmienie jest bardziej kaloryczne niż naturalne. Natomiast podawanie dziecku wody z glukozą oraz zbyt wczesne pojenie go sokiem powoduje, że w przyszłości będzie ono preferowało słodki smak, co zresztą umocni w nim rzeczywistość sklepików szkolnych i reklam telewizyjnych.

Skutki zdrowotne i społeczne otyłości u dzieci i młodzieży - prof. dr hab. n. med. Artur Mazur, profesor nadzwyczajny Instytutu Fizjoterapii i Instytutu Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu Wydziału Medycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego:

Co piąte dziecko na świecie ma nadwagę lub jest otyłe. Niestety, w naszym regionie Europy wskaźniki te rosną najszybciej. Ten przyrost przyspieszyła również pandemia. To groźna sytuacja, bo otyłe dzieci staną się otyłymi dorosłymi z ryzykiem sercowo-naczyniowym i innymi powikłaniami, powodowanymi przez nadmierną masę ciała.

Zresztą już teraz obserwuje się u dzieci podwyższone ciśnienie tętnicze czy dyslipidemię. Brak akceptacji swojego wyglądu powoduje natomiast u młodych ludzi depresję i, co za tym idzie, samobójstwa. Wiele wskazuje na to, że dzisiejsze dzieci staną się pierwszym pokoleniem żyjącym krócej niż ich rodzice.